Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
niezaprzeczalny — «nie budzący wątpliwości, sprzeciwu; bezsporny, bezsprzeczny, niewątpliwy» Niezaprzeczalny fakt. Niezaprzeczalne zasługi. Mieć do czegoś niezaprzeczalne prawo … Słownik języka polskiego
nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad … Słownik języka polskiego
niezaprzeczalnie — przysłów. od niezaprzeczalny Niezaprzeczalnie prawdziwy, słuszny. Niezaprzeczalnie był dobrym dowódcą. Niezaprzeczalnie wart był nagrody … Słownik języka polskiego
niezaprzeczony — książk. «bezsporny, bezsprzeczny, oczywisty; niezaprzeczalny» Mieć niezaprzeczone prawo do korzystania z czegoś … Słownik języka polskiego
czarno na białym — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób oczywisty, niezaprzeczalny, jasno, niezbicie; także: na piśmie, w postaci drukowanej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czarno na białym dowieść czegoś. Masz tu czarno na białym, że będą zwolnienia.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niezaprzeczalnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. niezaprzeczalny: Niezaprzeczalnie najważniejszy dzień w moim życiu. Niezaprzeczalnie sprawiedliwa ocena dzieła. To był niezaprzeczalnie jego największy błąd. Niezaprzeczalnie miał rację.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niezaprzeczony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co niezaprzeczalny: Niezaprzeczone prawo do wypowiadania własnych sądów. Niezaprzeczone zasługi. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
